Blijdorp

MICK

Beide opa en oma verloren in 1 maand. Toen ik hierover vertelde bij vrienden raakte ik geëmotioneerd en was er een jongen die mij erop wilde attenderen dat er elke dag mensen dood gaan en dat er wel ergere dingen zijn in de wereld. Toen ik thuiskwam ging ik aan mezelf twijfelen of het raar was wat ik deed. Waarom probeerde hij mijn verdriet te relativeren? Kan ik niet gewoon even huilen om mijn opa en oma en troost vinden bij mijn vrienden?Maar na een paar dagen hierover liggen denken kwam ik erachter dat het helemaal niet raar is om te huilen als je rouwt. En dat dit gewoon bij het mens-zijn hoort.